Δημοτικό Συμβούλιο: Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τον Υμηττό

>> Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 19.03.2009 η δημοτική σύμβουλος Χριστίνα Πολυκαλά, εκπρόσωπος της δημοτικής κίνησης "Πρωτοβουλία Δημοτών Παπάγου" ήταν η μοναδική που τοποθετήθηκε κατά του νέου σχέδιου του Προεδρικού διατάγματος τροποποίησης των ζωνών του Υμηττού έναντι 18 δημοτικών συμβούλων που τοποθετήθηκαν υπέρ της εισήγησης της Δημοτικής Αρχής.

Μπορείτε να διαβάσετε την τοποθέτηση και από εδώ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΗΜΟΤΩΝ ΠΑΠΑΓΟΥ

Θέμα: Τροποποίηση του από 31-8-78 Π.Δ. περί καθορισμού ζωνών ρύθμισης και προστασίας της περιοχής του όρους Υμηττός (ΦΕΚ 544/Δ/78)

Παρά τη χρεοκοπία της προηγούμενης απόπειρας τροποποίησης
του Π.Δ. του Υμηττού, με πρωτοβουλία πάλι του Οργανισμού Αθήνας, η οποία προ ετών κρίθηκε ως αντισυνταγματική από το ΣτΕ, είμαστε στα πρόθυρα και νέας απόπειρας, η οποία δεν αποσκοπεί στην παραπέρα προστασία του ορεινού όγκου και στον έλεγχο των χρήσεων που «άτυπα» και κατά παράβαση του θεσμικού πλαισίου έχουν δημιουργηθεί, αλλά κυρίως υποκρύπτει αναγνώριση δημιουργημένων καταστάσεων, εξυπηρέτηση συμφερόντων και άνοιγμα του δρόμου για μια νέα φάση τσιμεντοποίησης ενός μοναδικού οικοσυστήματος της Αττικής, ιδίως στις χαμηλές υπώρειες του βουνού περιμετρικά.

Υπογραμμίζουμε μάλιστα ότι στην Εισήγηση για την τροποποίηση του Π.Δ. αναφέρεται και ομολογείται ότι «είναι πολύ κοντά ο χρόνος που ο Υμηττός θα αντιμετωπίζεται σαν ένα ενιαίο αστικό πάρκο»!!!

Είμαστε ριζικά αντίθετοι τόσο με τη φιλοσοφία της εισήγησης, όσο και με τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνει το Σχέδιο Π.Δ.

Συγκεκριμένα:
Κατ’ αρχήν θα περιμέναμε να έχει ήδη ανατεθεί Ειδική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Ε.Π.Μ.) στο πλαίσιο των διατάξεων του Ν. 1650/1987 περί προστασίας περιβάλλοντος, με βάση τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι της Ε.Ε. (92/43 ΕΟΚ), λόγω του ότι ο Υμηττός έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα NATURA 2000 και κατά συνέπεια οποιαδήποτε ρύθμιση θα έπρεπε να βασίζεται σε μια τέτοια ειδική και εγκεκριμένη μελέτη προστασίας – διαχείρισης των οικοσυστημάτων και φυσικών τοπίων της περιοχής, παράλληλα δε θα έπρεπε να έχει ιδρυθεί Φορέας Διαχείρισης.

Τέτοια μελέτη δεν προωθείται, όπως εξάλλου μπορεί κανείς να διαπιστώσει από το πρόγραμμα του ΥΠΕΧΩΔΕ στο πλαίσιο του Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013 και ειδικότερα στο ΕΠΠΕΡ, το οποίο περιέχει αντίστοιχες μελέτες άλλων ζωνών NATURA ανά τη χώρα, όχι όμως για τον Υμηττό.

Επιπλέον ξενίζει το γεγονός καμία αναφορά δε γίνεται ούτε και για έγκριση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η οποία σε πρόσφατο θεσμικό πλαίσιο είναι απαραίτητη για κάθε νέα θεσμική ρύθμιση σχεδιασμού (Γ.Π.Σ., Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π., Ζ.Ο.Ε., κ.λ.π.).

2. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του βουνού αποτελεί δημόσιο δάσος, θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη δασικό κτηματολόγιο με βάση τις διατάξεις του Ν. 998/78, για να διασφαλιστεί το βουνό από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες και από τους καταπατητές, οι οποίοι καραδοκούν και ποτέ δεν αποθαρρύνονται, όπως άλλωστε διαπιστώθηκε και πρόσφατα με τις συνεχείς πυρκαγιές.

3. Με το Σχέδιο Π.Δ. και το χάρτη που το συνοδεύει ο ορεινός όγκος αντιμετωπίζεται όντως σαν «αστικό πάρκο» και όχι σαν ενιαίο οικοσύστημα με χλωρίδα, πανίδα, σπάνια φυσικά τοπία, αρχαιολογικούς χώρους, κ.λ.π. Η έκτασή του κατακερματίζεται παραπέρα σε ζώνες και υποζώνες, με χαρακτηριστική την υποδιαίρεση του βασικού πυρήνα του βουνού στις ζώνες Α1 και Α2, χωρίς κανένα σκεπτικό αναγνώρισης των φυσικών οικοσυστημάτων, τεμαχισμό δε της ζώνης Β σε τέσσερις υποζώνες.

Σημειώνουμε ότι όταν εγκρίθηκε το Π.Δ. του Υμηττού το 1978, το οποίο θέσπισε τις δύο ζώνες Α και Β, δεν είχε ενεργοποιηθεί ο Νόμος των δασών σε εφαρμογή των διατάξεων του Συντάγματος του 75, ούτε είχε δημιουργηθεί το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, πολύ δε περισσότερο δεν είχε γιγαντωθεί στα σημερινά μεγέθη η μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας. Για την εποχή του το ισχύον Π.Δ. ήταν σαφώς προοδευτικό και σίγουρα εμπόδισε σε αρκετό βαθμό την καταστροφή του ορεινού όγκου από την αστικοποίηση.

Στις σημερινές όμως συνθήκες κατά τις οποίες το Πολεοδομικό Συγκρότημα της Αθήνας έχει καταλάβει το σύνολο του Λεκανοπεδίου με τεράστιες ελλείψεις πρασίνου στον αστικό ιστό, ο ορεινός όγκος του Υμηττού συνιστά έναν ζωτικό πνεύμονα πρασίνου που επηρεάζει το κλίμα της πρωτεύουσας και πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο.

Αντί αυτού με την προώθηση του Σχεδίου Π.Δ. αγνοούνται στην πράξη οι διατάξεις του Συντάγματος για την προστασία των δασών με την παραπομπή στις καλένδες του δασικού κτηματολογίου και αγνοείται η υποχρέωση της χώρας έναντι της Ε.Ε. για τις περιοχές Προστασίας της Φύσης. Σε τελευταία ανάλυση ο Υμηττός αντιμετωπίζεται επί το δυσμενέστερο, σαν να μη μεσολάβησαν τριάντα χρόνια από την έκδοση του πρώτου Π.Δ. προστασίας 544/Δ/78 και σαν να μην έχουν δημιουργηθεί νέες αντιλήψεις και νομοθεσίες για τη βιώσιμη ανάπτυξη.

4. Στο Σχέδιο Π.Δ., Άρθρο 3, παρέχεται εν λευκώ το δικαίωμα νέων οδικών έργων και άλλων δικτύων και υποδομών, όταν σήμερα, λόγω του χαρακτήρα του ορεινού όγκου ως δάσους, μόνο δασικοί δρόμοι είναι επιτρεπτοί. Το συγκεκριμένο άρθρο ανοίγει ουσιαστικά το δρόμο για οποιασδήποτε κλίμακας έργα υποδομών και μάλιστα κατά παράβαση, τόσο του Ρ.Σ.Α.1, όσο και των διατάξεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας για προσδιορισμό περιβαλλοντικών όρων μετά από ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες ανάλογα με την κλίμακα των έργων και παρεμβάσεων. Ο Υμηττός δεν αποτελεί αστικό πάρκο για να κατατεμαχίζεται με οδικά έργα, τα οποία μόνο σε απομείωση και καταστροφή των φυσικών οικοσυστημάτων
μπορούν να οδηγήσουν.

5. Η ρύθμιση του Άρθρου 4, παράγραφος 2 του Σχεδίου, αναφορικά με τις νέες ζώνες που υποκαθιστούν τις σήμερα ισχύουσες ζώνες Α και Β, δηλ. τις ζώνες Α1, Β2 και Β3, παρέχει εφάπαξ δικαίωμα επέκτασης κατά 10%, δηλ. αυξάνει το Συντελεστή Δόμησης, σε νόμιμα προυφιστάμενες χρήσεις οι οποίες με το σημερινό Σχέδιο δεν επιτρέπονται εφεξής!!!!

Σύμφωνα με πάγιες νομολογίες του ΣτΕ, χρήσεις που με νέες ρυθμίσεις χρήσεων δεν επιτρέπονται πλέον, έχουν πεπερασμένο δικαίωμα παραμονής στην αρχική τους θέση της τάξης της δεκαετίας, μέσα στην οποία πρέπει να μετεγκατασταθούν. Κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται στο Σχέδιο, αλλά αντίθετα παρέχεται δικαίωμα αύξησης Συντελεστή Δόμησης.

Η συγκεκριμένη διάταξη του Σχεδίου προωθείται κατά παράβαση του άρθρου 24 του Συντάγματος, κατά παράβαση της βούλησης του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας για προστασία των ορεινών όγκων, κατά παράβαση των ισχυουσών διατάξεων εκτός σχεδίου δόμησης και αγνοώντας επιδεικτικά ότι το δικαίωμα αυτό δίδεται σε ένα διεθνώς προστατευόμενο οικοσύστημα NATURA, το οποίο αντιμετωπίζεται σαν κάθε άλλη εκτός σχεδίου περιοχή και μάλιστα κατά την κλασσική μέθοδο μεγιστοποίησης της αστικής γεωπροσόδου, δηλ. χαρίζοντας Συντελεστή Δόμησης σε κάποιες χρήσεις και γήπεδα, τα οποία εμείς δεν γνωρίζουμε σε πρώτη ματιά, αλλά η Ε.Ε. του ΟΡΣΑ σίγουρα γνωρίζει.

6. Ενώ με το Σχέδιο ορίζεται η Ζώνη Β4 που αφορά στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή, η βούληση του ΟΡΣΑ δεν μας είναι γνωστή για τη συγκεκριμένη περιοχή, μια και παραπέμπεται σε ειδική εισήγηση……., έχουν δε καταγραφεί πολλές προηγούμενες απόπειρες τσιμεντοποίησης της περιοχής (π.χ.Παναθηναϊκός, κ.λ.π.) μέσα από διαδοχικές επεμβάσεις κατά καιρούς, των οποίων το μόνο αποτέλεσμα είναι κάθε φορά να απομειώνεται σταδιακά το πράσινο σε έναν από τους ελάχιστους εναπομένοντες πνεύμονες του Λεκανοπεδίου.

7. Μας δημιουργεί επίσης μεγάλη ανησυχία το γεγονός ότι μέσα στη Ζώνη Β4 για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή, ως ζώνης του ορεινού όγκου, προστίθεται η περιοχή των Οικοδομικών Τετραγώνων εντός σχεδίου του Δήμου μας τα οποία σήμερα αφορούν σε καθαρά τοπικού χαρακτήρα κοινόχρηστες και κοινωφελείς λειτουργίες, δηλ. στο αθλητικό κέντρο, το μπάσκετ, το Κέντρο Νεότητας, το κάτω Δημοτικό Σχολείο, τους Προσκόπους, τα Γυμνάσια – Λύκεια, την Αγία Σκέπη και το Μεγάλο Πάρκο…... Η περιοχή αυτή, ενώ αποτελεί μέρος του εγκεκριμένου σχεδίου του Δήμου μας, χαρακτηρίζεται ως «περιφερειακή ζώνη του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή», δηλ. για την εξυπηρέτηση του Μητροπολιτικού Πάρκου!!!, με άγνωστες σε μάς εξελίξεις, μια και παραπέμπεται σε άλλη εισήγηση η ρύθμιση της Ζώνης Β4 του Σχεδίου Π.Δ. για το Γουδή.

Θεωρούμε ότι οι παραπάνω λειτουργίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του οικιστικού ιστού του προαστίου μας, είναι καθαρά τοπικού χαρακτήρα και εξυπηρετούν σε τελευταία ανάλυση ένα μικρής έκτασης και πληθυσμού Δήμο.

Το γεγονός ότι εξετάστηκαν από τη μελέτη του Ε.Μ.Π. για το Μητροπολιτικό Πάρκο, για να συνδεθούν με τις προτάσεις της μελέτης για το Γουδή, σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι είναι αποδεκτό να θεωρηθεί η έκταση που καταλαμβάνουν ως περιφερειακή ζώνη εξυπηρέτησης του Μητροπολιτικού Πάρκου….,όπως τώρα προβλέπεται από το Σχέδιο Π.Δ.

Η απόσπασή τους εννοιολογικά από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο του Δήμου και η ένταξη της περιοχής που καταλαμβάνουν σε μια ζώνη Μητροπολιτικού Πάρκου, μόνο κινδύνους μπορεί να εγκυμονεί. Ανοίγει δηλ. ο δρόμος σε άλλου τύπου βλέψεις, ιδίως μάλιστα για την περιοχή του Μεγάλου Πάρκου, όπου ήδη η λειτουργία της αναψυκτηρίου με τις αυθαίρετες επεκτάσεις του έχει εισάγει την περιοχή του Πάρκου σε λογική τσιμεντοποίησης με απαράδεκτες περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην άμεση οικιστική ζώνη κατοικίας που περιβάλλει το Πάρκο.

8. Ανησυχία μας δημιουργεί και η αύξηση της ζώνης Β2 στα βόρεια όρια του Δήμου μας σε καμένη δασική περιοχή, όπου εγείρονται και αξιώσεις ιδιοκτησίας, με χρήσεις μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και ιδιωτικά
εκπαιδευτήρια!!! Γενικότερα, η οποιαδήποτε αναφορά επιτρεπόμενων χρήσεων συνιστά επιβουλή ενάντια στο δάσος, καθιστώντας ιδιαίτερα επιτακτική την προώθηση του δασικού κτηματολογίου, πριν την οποιαδήποτε ρύθμιση.

9. Τέλος, σημειώνουμε ότι το νεκροταφείο του Δήμου μας, όπως και του Δήμου Χολαργού, δεν περιλαμβάνονται στη ρύθμιση, γεγονός που ξενίζει.

Μετά τα παραπάνω, οδηγούμαστε στο αίτημα της απόσυρσης του Σχεδίου Π.Δ., και δηλώνουμε ότι κάθε απόπειρα τροποποίησης του Π.Δ. του Υμηττού θα μας βρει κάθετα αντίθετους:

Αν δεν προωθηθεί κατά προτεραιότητα δασικό κτηματολόγιο, Αν δεν προηγηθεί μια Ειδική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία είναι και απαραίτητη μια και ο ορεινός όγκος αποτελεί ένα διεθνώς προστατευόμενο οικοσύστημα NATURA 2000, και
Αν δε συσταθεί Φορέας διαχείρισης ο οποίος θα παρακολουθεί τις περιβαλλοντικές συνθήκες στον ορεινό όγκο σε πάγια βάση.

Οι διαρκείς επιβουλές στα οικοσυστήματα και τα φυσικά τοπία, που έχουν απομείνει στην Αττική και στο Λεκανοπέδιο, σε όφελος των κερδοσκόπων, αποτελούν κατάφορη παραβίαση κάθε έννοιας βιώσιμης ανάπτυξης.

Σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη αστικοποίηση και το γιγαντισμό της Αττικής συντελούν στη δημιουργία μιας «πόλης αβίωτης» για εμάς τους ίδιους και για τις μελλοντικές γενιές.

Ιδιαίτερα μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία τα συμπτώματα μιας μη αντιστρέψιμης διασάλευσης του παγκόσμιου οικοσυστήματος είναι ορατά και επικίνδυνα, σαν αποτέλεσμα μιας στρεβλής ανάπτυξης στο όνομα του
κέρδους.

Δηλώνουμε ότι είμαστε αντίθετοι σε αυτές τις λογικές και πρακτικές και με κάθε νόμιμο μέσο θα προσπαθήσουμε να τις εμποδίσουμε.

Χριστίνα Πολυκαλά, Δημοτική Σύμβουλος
Εκπρόσωπος
της Πρωτοβουλίας Δημοτών Παπάγου

Read more...

About This Blog

Lorem Ipsum

  © Blogger templates Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP